Współczesny człowiek wiecznie za czymś goni. Pośpiech i związany z tym niepokój towarzyszy nam każdego dnia. Stres w negatywny sposób odbija się na naszej psychice i na kondycji fizycznej naszego ciała.

Czy zatem ruch i mobilizowanie się do regularnej aktywności mogą zredukować towarzyszące nam codziennie napięcie?

Powszechnie uważa się, że systematycznie wykonywane ćwiczenia nie tylko poprawiają naszą sprawność ale także w pozytywny sposób wpływają na odporność naszego organizmu, zwiększają zasoby energetyczne w ciele  i co bardzo ważne poprawiają także nastrój i przynoszą odprężenie. Nie wszyscy zdają sobie sprawę, że aktywność fizyczna również wpływa na naszą sprawność umysłową. Znany jest fakt, że efektywność nauki znacznie się poprawia, jeżeli proces przyswajania wiedzy przeplatany jest ćwiczeniami fizycznymi, które nie tylko uwalniają ciało od napięć ale także stymulują nasz mózg do bardziej wytężonej pracy.

Badania naukowe dowodzą, iż pod wpływem stymulacji i regularnej aktywności fizycznej również nasz mózg się aktywizuje.

W różnego rodzaju terapiach, wykorzystuje się pewne ćwiczenia fizyczne, które mają dobroczynny wpływ na funkcjonowanie naszego mózgu. Dzieci, które aktywnie i regularnie wykonują ćwiczenia fizyczne, lepiej radzą sobie w testach pamięciowych a proces zapamiętywania przebiega u nich szybko i łatwo. Wysiłek fizyczny wpływa bardzo pozytywnie na nasz nastrój i samopoczucie.

Pewne specyficzne ćwiczenia stosuje się w pracy z dziećmi które mają problemy z koncentracją, są nadpobudliwe ruchowo, mają problemy z dyslektyczne, a także w przypadku innych dysfunkcji oraz specyficznych problemów w nauce. Jako ciekawostkę można wspomnieć iż niektóre ćwiczenia stymulujące mózg wg np. met. Dennisona mogą wykorzystywać  również niektórzy sportowcy od których wymaga się bardzo szybkich reakcji na zmieniające się sytuacje otoczenia np. kierowcy rajdowi.

Warto tutaj wspomnieć o bardzo skutecznych metodach wykorzystywanych w pracy głównie z dziećmi u których stwierdzono specyficzne problemy w nauce lub w zachowaniu np: metoda Dennisona, metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, Integracji Sensorycznej.

Dr Paul Dennison jest twórcą tzw. Metody kinezjologii edukacyjnej. Jest to prosta i skuteczna metoda wspomagająca naturalny rozwój dzieci ale mogą ja stosować również osoby dorosłe. Głównym jej zadaniem jest integracja myśli i działań ,czyli współgranie umysłu i ciała. Kinezjologia edukacyjna staje się coraz bardziej popularna w terapii dzieci ze specyficznymi trudnościami w nauce czytania oraz pisania. Metoda ta sprawdza się w pracy z dziećmi dyslektycznymi, przy problemach z dysgrafią oraz innymi problemami szkolnymi oraz z różnego rodzaju dysfunkcjami których przyczyną są różne wady rozwojowe. Ta unikalna i uniwersalna metoda ma bardzo wszechstronne oddziaływanie:

  1. Pomaga pokonywać stresy i napięcia.
  2. Pozwala nam w łatwiejszy sposób komunikować się z innymi ludźmi.
  3. Pokonać trudności których przyczyną są problemy z dysleksją, dysgrafią i dysortografią.

Sama, prawie dwadzieścia lat temu, w zderzeniu z problemami które zdiagnozowano u mojego syna, zainteresowałam się tymi metodami. Udało mi się ukończyć krótki kurs w przedszkolu, do którego uczęszczał mój syn, gdzie poznałam podstawy tej metody. Te doświadczenia stały się początkiem fascynacji i głębszego zainteresowania wpływem ruchu i różnego rodzaju stymulacji poprzez ruch na pracę naszego mózgu.

Metoda Weroniki Sherborne – główną zasadą tej metody jest wszechstronny rozwój dziecka poprzez ruch, lepsza świadomość własnego ciała, jego możliwości i ograniczeń jak również poprawienie sprawności ruchowej. Poprzez pracę z dzieckiem tą metodą dziecko uczy się rozróżniać przestrzeń wokół siebie, dzielić przestrzeń z innymi jak również metoda ta pomaga dziecku nawiązać lepsze kontakty z innymi ludźmi. Dziecko zaczyna czuć się bezpiecznie w otaczającej przestrzeni oraz wśród ludzi z którymi wykonuje ćwiczenia. Ćwiczenia te wykonuje się najczęściej w obecności opiekuna, osoby dorosłej.

Osobiście, terapię mojego syna zaczynałam właśnie od tej metody. Pamiętam, jak wspólnie z nim wykonywaliśmy różne ćwiczenia i jak po jakimś czasie wyraźnie zauważałam zmiany w jego zachowaniu, większą otwartość, odwagę i przejmowanie inicjatywy.

Integracja Sensoryczna – generalnie nasz mózg zbierając informacje z otoczenia za pomocą wszystkich zmysłów (wzrok, słuch, dotyk, równowaga, odczuwanie ruchu – kinezja) rozpoznaje, różnicuje i interpretuje te informacje oraz integruje je z wcześniejszymi doświadczeniami. Na tej podstawie mózg tworzy reakcje. Co ciekawe, integracja sensoryczna rozpoczyna się już w okresie płodowym i trwa do ok 7go roku życia. Pewne przeszkody w rozwinięciu określonych umiejętności mogą doprowadzić do powstania pewnych trudności lub zaburzeń w zachowaniu dziecka.

Terapia metodą Integracji Sensorycznej prowadzona być może wyłącznie przez certyfikowanego terapeutę po uprzedniej  dokładnej diagnozie i wywiadzie na temat dziecka.

Osobiście ukończyłam 1-szy stopień kursu tą metodą, brak wykształcenia pedagogicznego nie pozwolił mi na kontynuowanie szkolenia i zostanie terapeuta, ale podstawowa wiedza poznawcza na temat tej metody, którą otrzymałam stała się dla mnie bardzo cenna.

Tak więc widzimy, iż stymulacja poprzez ruch może nie tylko pomóc nam w zachowaniu lepszej kondycji psycho-fizycznej, ale także stać się częścią terapii.

Dziś wiedza i dostęp do różnego rodzaju terapii dzieci u których zdiagnozowano problemy w nauce lub w zachowaniu jest znacznie szersza niż w czasach w których ja borykałam się z tego typu problemami u mojego syna. Wiem jednak, iż nie należy się poddawać i trzeba szukać wiedzy i możliwości pomocy.

Kiedy dbamy o naszą regularną aktywność fizyczną w młodym wieku i staramy się utrzymywać i ciągle stymulować nasze ciało poprzez regularne ćwiczenia to z pewnością zapracujemy sobie na dobrą kondycję fizyczną naszego ciała i umysłu w starszym wieku.

Pod wpływem wysiłku fizycznego wydzielane są hormony szczęścia czyli endorfiny.

Zatem regularne ćwiczenia nie tylko przyczyniają się do poprawy nastroju i redukcji stresu ale także zmniejszają ryzyko zachorowania na wiele chorób uznawanych za tzw choroby cywilizacyjne, min. choroby układu krążenia, cukrzyca typu II, osteoporozy, oraz zapobiegają demencji starczej i spowalniają procesy starzenia naszego organizmu.

Ćwiczenia fizyczne pobudzają wytwarzanie serotoniny oraz dopaminy, powoduje to u osoby ćwiczącej wyraźną poprawę nastroju, czujemy się spokojni i szczęśliwi.

Regularny wysiłek bezpośrednio wpływa na nas, myślimy w jasny sposób, jesteśmy bardziej kreatywni, szybciej i sprawniej wykonujemy konieczne czynności. Generalnie aktywność ruchowa daje nam wymierne korzyści dla naszego ciała i umysłu, pozytywnie wpływa na naszą sprawność intelektualną, ale także powoduje, że znacznie lepiej znosimy stany napięcia nerwowego i jesteśmy w stanie lepiej sobie radzić narażeni na silny stres.

Każdy powinien znaleźć rodzaj aktywności fizycznej najlepszej dla siebie, takiej, która współgra z naszą osobowością i oczywiście jest odpowiednia dla naszego stanu zdrowia. Jeżeli już cierpimy na jakieś choroby układu krążenia lub układu ruchu warto zasięgnąć rady lekarza konsultując z nim, czy rodzaj aktywności fizycznej jaki sobie wybraliśmy jest odpowiedni dla naszego zdrowia. W planowaniu ćwiczeń powinniśmy też wziąć pod uwagę nasz wiek i wydolność a także sprawność fizyczną. Niejednokrotnie zdarza się, że nasza kondycja fizyczna jest znacznie lepsza  niż u przeciętnej osoby w naszym wieku, na taki stan rzeczy trzeba sobie jednak zapracować.

Bywa jednak odwrotnie, przebyte choroby lub urazy mogą uniemożliwiać nam uprawianie pewnych dyscyplin sportu, należy wtedy dobrać cos odpowiedniego dla siebie.

Najlepsze dla naszego organizmu są takie ćwiczenia, które dotleniają nasz organizm, np.: pływanie, bieganie, jazda na rowerze, chodzenie z kijami. Jeżeli tylko mamy taka możliwość to bardzo wskazana jest aktywność na świeżym powietrzu. Jednak w okresie jesienno-zimowym lub jeżeli z jakiś względów nie możemy ćwiczyć na zewnątrz, aktywność fizyczna zawsze jest dla nas korzystna, nawet w pomieszczeniu.

Na szerszą uwagę zasługuje taniec, który nie tylko pozytywnie wpływa na nasza sprawność fizyczną, ale także ma oddziaływanie terapeutyczne.

W jaki sposób wysiłek fizyczny wpływa na działanie naszego umysłu?

Podczas ruchu, aktywności fizycznej krew jest lepiej dotleniona i rozprowadza tlen oraz przenosi składniki odżywcze po całym organizmie.

W wyniku tego nasz mózg jest lepiej dotleniony, pracują nasze mięśnie, stawy.

Ćwiczenia fizyczne są najlepszym rozwiązaniem, jeżeli chcemy poprawić nasz nastrój.

Reasumując, ćwicząc poprawiamy kondycję naszego ciała, sprawność naszego umysłu a także opóźniamy procesy starzenia naszego ciała i mózgu.

Wg badań naukowych osoby aktywne fizycznie są dużo mniej podatne na sytuacje stresowe. Sport i ćwiczenia pozwalają w pozytywny sposób rozładować napięcie w naszym ciele, produkcja endorfin po wysiłku fizycznym wpływa w bardzo pozytywny sposób na poprawę naszego nastroju, jesteśmy w stanie z większym dystansem spojrzeć na problemy dnia codziennego i bardziej optymistycznie spojrzeć w przyszłość.

Już teraz wprowadzając w nawyk regularne ćwiczenia fizyczne przyczyniamy się też do naszej lepszej kondycji, lepszego stanu naszego ciała i umysłu w starszym wieku.